Zima w twórczości artystów osetyjskich: jak różne pokolenia malarzy widzą tę porę roku?

Na zakończenie lutego zima postanowiła pokazać swoją naturę. Oczywiście ustąpi, marzec jest już blisko. Tylko sztuka może obdarzyć ją wiecznością. Zima na płótnach artystów nie jest rzadkością. Najbardziej bajkowa pora roku inspiruje do tworzenia w różnych gatunkach. Nasz korespondent opowie o miejscu, jakie zima zajmuje w twórczości osetyńskich mistrzów. Zima to taka niezwykła pora roku. Jest tajemnicza i nieprzewidywalna, ale zawsze oczekiwana i kochana. Piękno zimy jest wyjątkowe. Jej wielkość jest tak nieporównywalna, że wydaje się niemożliwe całkowicie przenieść całe to wspaniałość do sztuki. Ale dla utalentowanych i oryginalnych artystów z Osetii nie ma nic niemożliwego. Dowodzą tego różne, ale na swój sposób szczególne obrazy zimy w ich wykonaniu. Obrazy, które emanują zimową atmosferą, są bogate w różnorodne techniki. Każdy artysta widzi śnieżne pejzaże i przytulność na swój sposób. Sam śnieg na płótnach mistrzów zawsze wygląda inaczej. Ktoś stara się oddać mroźne ciśnienie, używając chłodniejszych odcieni, a ktoś widzi zimę bardziej jasną i magiczną, wnosząc do obrazu światło za pomocą ciepłych tonów. Najważniejsze, co bierze pod uwagę każdy twórca, to to, że śnieg nie jest nigdy biały. Zasłużony artysta Rosji Jurij Abisalov uważa tak surową porę roku za świąteczną i uspokajającą. Według mistrza, szczególne miejsce w jego sercu zajmują kompozycje gatunkowe, a mianowicie obrazy codzienności. Dlatego zima w wykonaniu Jurija Abisalova zawsze jest pełna radości zwykłego ludu. Jurij Abisalov, zasłużony artysta Rosji: "Dla mnie zima to przede wszystkim święta noworoczne i noworoczne zabawy. Chadzaronta, Basilta - towarzyszą mi przez całe moje życie. Dlaczego? Ponieważ to radość, to śmiech, to karnawał". Magia narodowego klimatu w malarstwie sztalugowym Jurija Abisalova imponuje głębokością uczuć. Zima dla mistrza to wyłącznie motywy ludowe, które przypominają mu o domu. Jurij Abisalov, zasłużony artysta Rosji: "To, co związane z baśniami, z legendami, z humorem i z radością - to mnie bardzo pociąga, ponieważ zawsze myślę o tym, że jeśli ktoś powiesi mój obraz w swoim domu, to żeby mu było miło patrzeć, żeby w jego życiu było ciepło i wesoło". Patrząc na zimę, ludzie zawsze widzą coś swojego. Szczególnie, jeśli chodzi o sztukę abstrakcyjną. Na płótnach zasłużonego artysty Północnej Osetii Władimira Ajlarowa zima pojawia się rzadko. To prawdopodobnie jego jedyny obraz, na którym przedstawiona jest najbardziej bajkowa pora roku. Mistrz ma swoje własne spojrzenie. Pokazując mróz, zręcznie wprowadza widza w atmosferę ciepła i przytulności. Władimir Ajlarow, zasłużony artysta RSO-A: "Kiedy malowałem to, wyobrażałem sobie widok z okna. Ale na przykład już to nie jest interesujące. Na etapie nauki, kiedy uczysz się, kiedy interesuje cię realistyczne przedstawianie natury. A mnie po prostu chciało się przekazać uczucie, kiedy jesteś w pomieszczeniu, a za oknem słoneczny zimowy dzień. Śnieg, słońce, i wyobrażasz sobie różnokolorowe budynki i biały śnieg. I kiedy słońce świeci, te wszystkie blaski - to jest tak interesujące, piękne. I uczucie ciepła, właśnie zimowego ciepła". Dla Giorgiego Sarkisjana inspiracją stało się starożytne pojęcie Osetyńczyków o zimie jako o śmierci. Pomimo piękna w niej są jej wady, które mistrz sprawnie przeniósł na płótno. Giorgi Sarkisjan, student czwartego roku Władykaukaskiej Szkoły Sztuk Pięknych im. A. Dżanajewa: "Chciałem opisać ciężkie wysiłki mieszkańców Kaukazu, jak przechodzili przez to wszystko. I wydaje mi się, że ten motyw stał mi się bliższy niż wszystkie inne, dlatego wybrałem go do swojej pracy". Dla kogoś zima zawsze pozostaje zimna i surowa, a ktoś gorliwie szuka w niej promienia szczęścia. Dzieło Sarmata Kalagowa - uosobienie nadziei w zimowym mrozie. Pomimo tego, że artysta na swoim obrazie przedstawia burzę, wciąż w niej wyczuwa się odrobinę światła. Sarmat Kalagow, student czwartego roku Władykaukaskiej Szkoły Sztuk Pięknych im. A. Dżanajewa: "W mojej pracy nie pokazałem silnej surowości. Namalowałem ją dość jasno, i chciałem przekazać, że nawet w tak trudnych czasach jest promyk nadziei, promyk ratunku". Zima - czas, gdy natura jakby zastyga, ale w tym jest specjalne piękno, które każdy artysta widzi na swój sposób. Dla prawdziwego twórcy lód, mróz i śnieg - to nie tylko zjawisko natury, ale cała metafora ludzkich uczuć.

🔗 Udostępnij

Facebook X (Twitter) WhatsApp Telegram LinkedIn WeChat VK LINE KakaoTalk Reddit Pinterest E-Mail