İşgücü Anna Ivleva onun centenary'sini kutladı

Onun sloganı dürüst ve adil bir insan olmaktır. Yüz yıl boyunca Anna Ivleva'nın yeterli olmadığı en zor anlarda yardımcı oldu. Onun hayatındaki en büyük işaret elbette Büyük Vatansever Savaştı. Zaferi askeri bir hastanede daha yaklaştırdı, yaralı askerlere verdiği yer. Anna Sergeevna savaştan sonra gücünü terk etmedi. Yüzdede, söyleyecek bir şey var. Anna Sergeevna, muhabirimizle en samimi anılarını paylaştı. Bir yüzyıl seyahat ettikten sonra, önemli tarihsel olaylara tanık olmak için çok şey görmeyi başardı. Görünüşe göre, tüm deneyim uzun zamandır unutuldu, ancak Anna hala en sıradan günlerde bile ayrıntılı olarak hatırlıyor – bir diş okulunda sınıflara nasıl gittiğini, bir kolektif çiftlikte nasıl çalıştığını, bir zamanlar çalışması için 20 kilogram buğday aldığını ve eve getirdiğini hatırlıyor. Anna Ivleva, bir iş gücü, bir ev cephe işçisi: Işık ampulü herkes bunu yaptığında, istasyonda gece geçirmek, eve geldi ve annem ve kız kardeşim daha gençken, açlar. Onlara bu buğday getirdim, Tanrı'ya şükürler olsun. Böyle bir acele vardı, bir şekilde kesildi, su döküldü, talatunki pişirildi, bu yüzden mutlulardı.” Ama belki savaşın en canlı anıları. Great Patriotic War sırasında, Anna Ivleva bir diş okulunda inceledi ve aynı zamanda askeri bir hastanede çalıştı. Çok genç ve kırılgan bir kız yaralıları aldı ve sonra iyileşti. Zaferi daha da yaklaştırabilirdim. Anna Ivleva, iş gücü, ev cephe işçisi: yaralılar istasyona getirildi, gruplara bölünmüştü. Bir grup onları arabalardan alır, onları bir boğa üzerinde hastaneye taşır, ikinci grup onları hemen banyoya, banyoya, banyoya götürür, kıyafetlerini değiştirdi ve bir çarşaf üzerinde. Çok fazla taşıyamadılar, iki kişiyi cephede taşıdılar ve yaralılar ikinci kata taşındılar.” Anna Ivleva, zor yaşamın ne kadar zor olabileceğini ve bazen kaderini nasıl kırdığını çok erken öğrendi. Ama Anna Sergeevna'nın kaderi kıramadı. Tüm denemelerin hemen hemen ardından, her gün sevinmeyi, ruh ve sağlığın gücünü korumaya çalıştı. Anna Ivleva, bir iş adamı, bir ev cephe işçisi: "Kendini Pyatigorsk'ta, Kislovodsk'ta, Tamisk'te satın aldı. Kendimi desteklemeye çalışıyordum. Aslında, bu kadar savaşıyorum, zor. Yüz olmak için yaşayacağımı mıydım? Asla. Ama tapınağa gittim, neredeyse tüm papazları biliyorum, zaten çok fazla eşlik ettim. Şimdi onları evimde davet ediyorum, Baba Leonid sık sık bana geliyor. Savaştan sonra, Anna Sergeevna BMK'da, beşinci klinikte, sanatorium "Ossetia"da çalıştı. Sonra emekli oldu. Kuşkusuz, hayat bundan sıkıcı değildi. Yakın zamanda her zaman sevgili çocuklar, torunları, büyük torunu ve büyük bir torunu. Svetlana Pavlenko, Anna Ivleva'nın torunu: Her zaman kızlarına dikkat etmeye çalıştı, torunu. Evde onunla büyüdüm, aynı zamanda iki kuzenim var, her hafta bizimleydiler. Her yaz denize geri götürüldük, gerekliydi, çünkü çocukların sağlığını geliştirmeleri gerekiyor, küçük, ince, ama burada yaşıyoruz, umarım genlerin bize aktarılacağını umuyorum. On yıl sonra Anna Sergeevna hala bir tane takip ediyor, yaşamın en önemli kuralı - dürüst ve adil bir kişi olmak ve aynı zamanda etrafındaki herkesi sevmek.

Reagiere auf diesen Beitrag

👍 0 ❤️ 0 😂 0 😮 0 😢 0 😡 0

Подписаться на NX Россия

🔗 Share

Facebook X (Twitter) WhatsApp Telegram LinkedIn WeChat VK LINE KakaoTalk Reddit Pinterest E-Mail