Ilustracje książki Tatiany Mavrina pokazane są w galerii "Open Club"

Wystawa ilustracji książki Tatiana Mavrina została otwarta w galerii Open Club. Mavrina jako pierwsza w Związku Radzieckim otrzymała Nagrodę Andersena, prestiżową nagrodę w wydawnictwie książek dla dzieci. W barwnym świecie artysty odwiedziła Aliya Sharifullina. Tatiana Mavrina - "pani najwyższego koloru". Ma triumfalny, zdesperowany, oszałamiający, być może najbardziej uderzający w całym malarstwie sowieckiego okresu. Zbyt jasne jak na szarą rzeczywistość domową. Kolor Mavrina pochodzi od jej ukochanego Matisse 'a i Chagalla, od ikony, luboka, rzemiosła ludowego, od natury, ale przede wszystkim od siebie - temperamentu i charakteru, nie mniej wolno kochającego i jasnego. Artystka przeżyła XX wiek z tragediami i trudnościami, bez utraty energii i optymizmu, bez zmiany jej interesów i sumienia. Powiedziano o niej, że dlatego jej ilustracje nie są graficzne, ale obrazkowe. Ponieważ była wykształcona w VHUTEMAS, i miała absolwentkę w Falk, i dlatego jest malarzem w dyplomie. I dlatego oznacza to, że jest to za tym, mówi kurator wystawy Alexander Sheludchenko. Pod koniec lat dwudziestych Mavrina dołączyła do trzynastu grup, których członkowie polegali na "szybkim malowaniu, w tempie natury, bez korekty". Eksperymentowała z "nudami" - całkowicie paryska w nagich portretach duchowych. A w latach trzydziestych, kiedy zaczęły się prześladowania formalistów, Mavrina podjęła decydujący krok w kierunku bardzo "spokojnej sztuki". W książce grafiki - port, który następnie uratował wiele. Illustrated Balzac, Maupassant, Stendhal, Hoffmann, którego publikacja w tych latach w Związku Radzieckim nie odważyła się marzyć. "Za tą jasnością późnej Mavrina jest szkoła z niesamowitą grafiką, w której uczestniczyła tutaj ze swoimi kolegami z zespołu Trzynaście". I trudne czasy, kiedy było wiele rodzajów zakazów, kiedy cenzura po prostu zamknęła książki. I są niewydane książki, mówi Vadim Ginzburg, założyciel Open Club Gallery. Wystawa prezentuje prace z kolekcji Aleksandra Sheludchenko. Prawie sto dzieł grafiki książki: od wczesnych prac po powojenne ilustracje po rosyjskie opowieści ludowe. Po tym jak wielki patriotyczny artysta z głową wszedł do sztuki ludowej. Rzeźby na oknach, dachówkach, kręcących się kołach, glinianych zabawkach, deskach piernika - to było jej osobiste laboratorium badań kwiatów, książka referencyjna o ikonografii. "Wewnętrzna emigracja stała się bajką. Taki sposób wyjścia z niewoli cenzury, redakcji, w której nie mogła czuć się wolna. W bajce można było pokazać więcej wyobraźni, powiedział Alexander Sheludchenko, kurator wystawy. Epiccy bohaterowie i bujne piękności, naiwne, ludowe i na wiele sposobów starożytnych rosyjskich poddanych, być może, nie byłoby bez wycieczki do starożytnych rosyjskich miast. Zvenigorod, Uglich, Jaroslavl, Rostov - Mavrina chciał" spojrzeć na wszystko w inny sposób, nie w sposób Vkhutemasova, z radosnymi oczami Trans- Wołga rzemieślników; aby przedstawić nie wciąż żywe, ale życie, jak płynie i płynie bez śladu, jeśli nie jest malowane. ".

Reagiere auf diesen Beitrag

👍 0 ❤️ 0 😂 0 😮 0 😢 0 😡 0

Подписаться на NX Россия

🔗 Udostępnij

Facebook X (Twitter) WhatsApp Telegram LinkedIn WeChat VK LINE KakaoTalk Reddit Pinterest E-Mail