Wystawa rocznicowa "Anna Karenina" odbyła się w Teatrze Aleksandryńskim

Rocznica, pięciosetny pokaz sztuki Borysa Eifmana Anna Karenina odbyła się na scenie Teatru Aleksandryńskiego. Słynna produkcja ma 20 lat. W tym czasie jeden z najbardziej złożonych występów mistrza został z powodzeniem pokazany w 40 krajach. Ekaterina Gritsienko będzie kontynuowana. Znaczenie spisku Tołstoja jest kontrowersyjne. Zdrada jest obojętna. Ale Borys Eifman jest pewien, że nawet w naszym wieku, w których widują się telefony, pasja jest nadal jedną z najpoważniejszych chorób. "Tołstoj zrobił pierwszą psychoanalizę przed Freudem. Psychoanaliza kobiety, jej jelit, jej psychologii i pokazała, jak destrukcyjna pasja działa na osobę, na kobietę, jak niszczy ją od środka. I staje się zupełnie inny, mówi dyrektor artystyczny Sankt Petersburg Balet Teatr, Ludowy Artysta Rosji Boris Eifman. Przedstawienie, które rosło i zmieniło się z artystami. Maria Abashova odegrała główną rolę na premierze bardzo młody. Potem odczuwać cierpienie Anny, mękę wyboru, której nie mogła. Teraz artysta jest matką trójki dzieci, po dwóch dekadach doświadczenia i przezwyciężania. Ten balet jest jednym z najbardziej złożonych w repertuarze Marii. Prawie dwie godziny bez opuszczenia sceny. Choreografia jest na granicy możliwości fizycznych. Jednocześnie tancerz musi zmienić 12 strojów i przejść przez wszystkie etapy wewnętrznej katastrofy. Aktorka mówi to za każdym razem, gdy oczekuje tragicznego rezultatu." Mogę zrozumieć Kareninę w tej chwili, kiedy dręczą cię wyrzuty sumienia i wszystko, co dzieje się wokół ciebie. Ludzie nie zwracają na ciebie uwagi. Nie ma wyjścia z sytuacji, a to cierpienie zmienia się w fizyczny ból. Wtedy widzisz ten łatwy wynik i zaczynają rozumieć, mówi Honorowy Artysta Rosji Maria Abashova. W sztuce jest jeszcze jeden bohater - debalet korpusu. To świeckie społeczeństwo, plotki, złe języki, które wydadzą werdykt. To koszmary Anny. Diabeł wicher, który rzuca z boku na bok i żyje nie wypuści z śmiertelnego strumienia. Apoteoza debaletu korpusu jest przybyciem lokomotywy. Ręce to tłoki, nogi to koła. Linie smukłe przecięły miejsce zbrodni. Od 20 lat widz wita ten pociąg, stworzony przez wybitnego choreografa. Do dziś ta interpretacja klasycznego obrazu wydaje się odważna i innowacyjna. Kolej zamknięta, los dał klakson pożegnalny. Tylko przyczyna tragedii nie jest bezduszną maszyną, ale ludźmi z nienagannymi namiętnościami. Anna nie ma wyboru, musi rzucić się w bezlitosne kamienie młyńskie. Zmielą wszystko, koniec cierpienia.

Reagiere auf diesen Beitrag

👍 0 ❤️ 0 😂 0 😮 0 😢 0 😡 0

Подписаться на NX Россия

🔗 Udostępnij

Facebook X (Twitter) WhatsApp Telegram LinkedIn WeChat VK LINE KakaoTalk Reddit Pinterest E-Mail