"Mumuino'dan yavrular: benzersiz Jersey sığır cinsini Volgograd Oblastı'nda yetiştiriyorlar."

Öğle vaktine yaklaştıkça gürültü daha da artıyor. Bu çiftlikte otelden sonra yirmi buzağı daha oldu. "Veteriner değilim ama ölüm vakası yok. Bu büyük bir başarı, sadece benim değil. Orta Ahtuba bölgesindeki hayvan hastalıkları istasyonuna teşekkürler. Herhangi bir sorun olduğunda, 24 saat ulaşılabilirler, gerçekten harika insanlar!" diyor çiftlik sahibi Marina Andreeva. Bu kadar küçük olduklarına inanamazsınız, bu kadar güçlü böğürebileceklerini. Büyüyüp irileşmeyecekler. İngiliz adasında yetiştirilen Jersey cinsi ineklerin özelliği bu. "Bakın, gerçekten minicikler. Bir aylık ve bu kadar minyatürler," diyor çiftçi. Bölgede bunlar nadir görülüyor. Zarif, sevecen, "yabancı" gözleri, sanki "kömürle çizilmiş" gibi, Volga-Ahtuba ovasındaki çiftlikte iki yıldan az bir süre önce ortaya çıktılar. Burada bu cins üzerinde durdular, tabii ki "güzel gözler" için değil. İşletme küçük, otlaklar sınırlı. Bu inekler bol miktarda yem ve uzun yürüyüşlerle beslenmeye ihtiyaç duymuyorlar. Ancak bakımlı olmaya özen gösteriyorlar, gerçekten "sera koşulları" gerektiriyorlar, burada onları oluşturmaya çalışıyorlar. "Onlarla zorlanıyorum, yemde seçiciler. Onların restoran menüsü: kabak, lahana. Silaj vermiyoruz - sütlerine yansıyor. Saman, katkı maddeleri öğütmek zorunda kalıyoruz. İlk yılı atlattık, en zor olanı, bundan sonrasını göreceğiz. İneklerle alıştım, onlardan özlemeye başladım, düşünebiliyor musunuz," diyor çiftlik sahibi Marina Andreeva. Marina Andreeva için, çiftlik sahibi, tarım işleri yenilik. Aile işi - inşaat. Eşi çiftliği inşa etmeye karar verdi, bir rahatlama olarak, ama kendi hayalini gerçekleştiremedi. Şimdi bu hem onun anısı hem de, öyle oluyor ki, bir sınav. "Şimdi hayatım ikiye ayrıldı - temizlik, doğum, hasat, kışlama. Başka zaman yok. Zor bir iş, 24 saat çalışıyorsun. Bence, bu alanda çalışan herkese hemen "Emek Kahramanı" unvanı verilebilir. Bu insanlar mesleklerine o kadar aşık ki, tarım işleriyle uğraşıyorlar. Hayvanlara ve işlerine büyük bir sevgi olmalı. Bunlar emekçiler. Burada izin yok, 7/24 çalışıyorsun," diyor çiftlik sahibi Marina Andreeva. Şu anki yeni doğanları satmamaya karar verdiler, sürüyü artırmaya karar verdiler. Yavrular için başka bir hayvan yetiştirme binası inşa ediliyor. İçeride çalışmalar devam ediyor, taşınmaya çok az kaldı. Öğlen vakti, yeni doğan buzağıları olan inekler sağım için sıraya giriyor. Yavruları beslemek gerekiyor. Burada her birinin sütü annesinden alması için çaba gösteriliyor. Buzağılar ilk günlerde biberondan besleniyor, sonra kovaya alıştırılıyorlar. Bize bir buzağıyı beslememiz için emanet ettiler. İki öğün süt verdiler. Bu sütün olağanüstü yağlı olması, bu yüzden çok besleyici bir öğle yemeği. Çocuk için lezzetli. Bu inekler miktarla değil, kaliteyle alınıyor, neredeyse kaymak veriyorlar. Ürünler şu anda az. Mevcut olan her şey peynircilere gidiyor. Kendi peynir yapmak için bile neredeyse tamamlanmış bir bina var. Yeni çiftçiler olarak, arazilerini sadece bir üretim tesisi olarak değil, aynı zamanda tarım turizmi için çekici hale getiriyorlar. Konuklara hoş geldiniz denilecek bir yer olmalı. Mutlu hayvanlar yaşıyor, elma bahçesi yükseliyor ve asil geyikler ziyaretçilerle göz kırpıyor, güzelliklerini saklamadan, Volgograd-TRV haberlerine göre.

🔗 Share

Facebook X (Twitter) WhatsApp Telegram LinkedIn WeChat VK LINE KakaoTalk Reddit Pinterest E-Mail